Łucznictwo

Fazy strzału z łuku

Włócznie

Wachlarze

Władanie Kijem

Jitte

Tonfa

Kama

Nun-Chaku

Shuriken

Shuko

Linki i źródła

Autorzy

Shuriken

Shuriken - pocisk w kształcie gwiazd rzucany precyzyjnie w ofiarę - to najbardziej znana broń ninja. Choć najczęściej używana była odmiana w wielu ostrzach, każdy klan stosował inny rodzaj shuriken'u, na przykład w kształcie swastyki, która pierwotnie była symbolem sanskryckim. Inne shurikeny z kolei podobnie były do krótkich strzałek lub ostrzy noża. Można je było z łatwością schować do kieszeni i wydobyć w wypadku zagrożenia. Ponieważ ninja byli przesądni, większość wojowników nosiła 9 shurikenów - tę właśnie liczbę uznawano za szczęśliwą. W dzieciństwie podczas treningu adept musiał tak długo rzucać shurikenem w tarcze w kształcie ludzi, aż był w stanie za każdym razem precyzyjnie w nie trafić. Miał doskonałe oko i niezwykłe wyczucie czasu - potrafił rzucać tak szybko, iż zdarzyło się, że w tym samym czasie w powietrzu znajdowało się 6 lub nawet 7 pocisków.

Shuriken chwytano między kciuk a palec wskazujący i ciskano ruchem podobnym do tego, jakim rozdaje karty. Przecinające powietrze gwiazdy o ostrych jak brzytwa końcach wywoływały panikę w szeregach nawet najzacieklejszego przeciwnika. Również i w przypadku tej broni ostrza pokrywano trucizną, tak więc najdrobniejsze zadrapanie mogło oznaczać śmierć. Zaniepokojony wojownik przemierzający ciemne komnaty pogrążonego we śnie zamku mógł wywołać zamieszanie i panikę, wrzucając gwiazdy do pomieszczeń. Shurikeny były czarne, w zaciemnionej izbie stawały się praktycznie niewidoczne. Ninja zawsze zatrzymywał przynajmniej jeden pocisk na wypadek bezpośredniego starcia z wrogiem.

Ninja trzymał kilka shurikenów i ciskał jeden po drugim w kierunku nadchodzącego wroga. Błyskawicznie wysuwały się z jego dłoni i z ogromną siłą i precyzją przecinały powietrze, trafiając prosto w gardło lub twarz przeciwnika. Technika posługiwania się tą bronią wymagała dodatkowego napięcia nadgarstka i palców w momencie rzutu. Ciało wojownika musiało być wówczas skręcone i podążać za ruchem dłoni wyrzucającej shurikeny. Usztywnienie ciała w czasie rzuty uniemożliwiało precyzyjne celowanie - równowaga i harmonia ciała pozwalały natomiast dokładnie wymierzyć i osiągnąć pożądany efekt.

Materiał zaczerpnięto ze strony http://www.ninja9.4t.com/bron.html