Ronin (z japońskiego - "człowiek-fala") jest to samuraj pozbawiony pana. Przed okresem Edo (1600-1868) nazwa ta oznaczała chłopa, który opuścił swoją ziemię, lub żołnierza (samuraja), który stracił dowódcę.

Bardzo znana jest historia 47 ronin, którzy w 1703 pomścili śmierć swego pana, a następnie popełnili samobójstwo.

Legenda o 47 ronin znana także jako 'vendetta Ako' rozpoczyna się w zmierzchu XVIII w. Stanowi ona kanon typowych legend samurajskich, w których jest wyeksponowany kodeks samurajów znany jako Bushido. Bez wątpienia legendy te w życiu japończyków odgrywają tak wielką rolę jak dla nas Europejczyków legendy Homeryckie - mimo tego że pojawiły się znacznie później- ponieważ stanowią esencje pojmowanie świata japońskiego.

Ogólnie ta historia jest o 47 bezpańskich samurajach którzy niegdyś należeli do pana Asano, który dopuścił się próby targnięcia na życie swego guwerner ( Lorda Kira ) i musiał wybrać honorową śmierć (sepuku) w zamian za popełnioną przez niego zbrodnię. Mało tego odebrano mu cały jego majątek, pozbawiono jego rodzinę dziedziczenia a jego 300 samurajom kazano się rozejść. Żołnierze ci postanowili pomścić swego pana po roku cierpliwego oczekiwania oraz planowania. W końcu wtargnęli do posiadłości Lorda Kira, wybili całą jego straż bez ponoszenia żadnych strat i dali szansę lordowi do honorowej śmierci ale ten odmówił więc pozbawili go życia kataną należącą do ich pana i zanieśli głowę Lorda w miejsce pochówku ich pana.

A wszystko zaczęło się od drobnych sporów między tymi panami. Asano odmówił zapłacenia łapówki Lordowi Kira za jego usługi a ten w zamian odwdzięczył się mu w ten sposób że zaczną go upokarzać publicznie. Nadużycie te po kilku miesiącach stało się nie do zniesienia przez Asano i postanowił dosięgnąć miecz i pozbawić Lorda Kira życia ale próba ta była nie udana. Został oskarżony i skazany na śmierć przez sepuku. Odebrano mu majątek i upokorzona cała rodzinę a także jego 300 samurajów. Garstka z nich złożyła w tajną przysięgę aby zmazać hańbę swego pana. Pod dowództwem ich generała Oishi zaczęli obmyślać plan zemsty przez ponad rok. Oishi wyjechał do Kyoto, gdzie stał się zniesławiony jako pijak i hazardzista by oszukać policję Shogunatu i szpiegów pracujących dla Kira. Pułapka zadziałała. W końcu Kira i jego sprzymierzeńcy uspokoili się i zapomnieli o generale Oishi, jego ludziach i całej zemście. 31 styczniu, zimą w 1703r. 47 bezpańskich samurajów zebrało się w Edo (dzisiejsze Tokio) i ruszyli na dwór Lorda Kira zapowiadając się rezydentom dworu bębnem wojennym. Po wybiciu całej straży nadwornej bez ponoszenia jakichkolwiek strat znaleźli Lorda i zaprowadzili go na dziedziniec składając mu propozycje popełnienia honorowego samobójstwa. Kira odmówił i Oishi odciął mu głowę mieczem którym Asano zakończył swoje życie. Dla uwieńczenia ich misji powrócili do grobu swego pana i symbolicznie złożyli mu głowę Kira, i w ten sposób Asano odzyskał honor.

Będąc gotowym na śmierć oddali się władzom sądowniczym shogunatu. Tam się spotkali sympatią shoguna za ten heroiczny akt. Jednak dla wybaczenia potraktowano ich akt nie jako zbrodnię tylko jako vendettę dla ich odkupienia. Po kilku kontrowersyjnych miesiącach zadecydowano że każdy z 47 samurajów ma odebrać sobie życie jako honorowi żołnierze. Jeden za drugim zaczęli sobie odbierać życie i na końcu zostali pochowani obok swego pana. Do dziś spoczywają w świątyni w Sengaku-ji zlokalizowaną w sercu Tokio - świątyni nienaruszonych wartości i cnoty samórajów.